รู้หรือไม่? เหตุใดคนญี่ปุ่นถึงพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้

รู้หรือไม่? เหตุใดคนญี่ปุ่นถึงพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ เป็นเพราะอะไรนั้นไปดูกันเลย

ภาษาอังกฤษ ภาษากลางที่ใช้สื่อสารกันทั่วโลกในแทบทุกสถานการณ์ ไม่ว่าจะเป็นการท่องเที่ยว การเจรจาทางธุรกิจ หรือการดำเนินกิจการระหว่างประเทศก็มักจะใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักในการสื่อสารเสมอ ประเทศญี่ปุ่นแม้จะเป็นหนึ่งในประเทศมหาอำนาจของโลกทั้งในด้านเศรษฐกิจ เทคโนโลยี และการท่องเที่ยว แต่กลับมีประชาชนจำนวนมากที่ไม่สามารถสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษได้ เชื่อว่าหลายๆ ท่านคงสงสัยใช่ไหมครับว่าเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น ดังนั้นวันนี้ เราจะไปหาคำตอบนั้นกันครับ

แต่เดิมคนญี่ปุ่นจะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่ช่วงมัธยมตั้น แต่พอเข้าสู่ปี 2011 ทางรัฐบาลก็ได้ปรับเปลี่ยนนโยบายเกี่ยวกับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษใหม่ โดยบังคับให้โรงเรียนต้องมีการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษในเด็กนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมปีที่ 5 แต่หลังจากนั้น พอเข้าสู่ปี 2020 ก็ได้มีการปรับเปลี่ยนนโยบายอีกครั้ง โดยบังคับให้ต้องมีการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษในเด็กนักเรียนตั้งแต่ชั้นประถมปีที่ 3 โดยจะเน้นไปที่การเรียนการสอนผ่านเกมหรือเพลงเป็นหลัก เพื่อให้เด็กๆ คุ้นชินกับภาษาอังกฤษไปทีละนิด โดยไม่เน้นการสอบวัดผลการเรียน หลังจากนั้นตั้งแต่ชั้นประถมปีที่ 5 เป็นต้นไป จะเริ่มมีการเรียนการสอนที่เข้มข้นมากยิ่งขึ้น โดยแต่ละโรงเรียนต้องใช้ตำราเรียนตามที่รัฐบาลกำหนดไว้และจะมีการสอบวัดผลการเรียนด้วย

1. เพราะคนญี่ปุ่นเน้นความสมบูรณ์แบบ
คนญี่ปุ่นจำนวนมากจะมีคติว่าไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องทำให้สมบูรณ์แบบและห้ามผิดพลาด ดังนั้น หากเจ้าตัวรู้สึกว่าสำเนียงการออกเสียงยังไม่ค่อยชัดเจน หรือไม่แม่นยำในเรื่องการใช้ไวยากรณ์ ก็ไม่ค่อยอยากจะสื่อสารโดยใช้ภาษาอังกฤษ เพราะการให้คู่สนทนาฟังการพูดภาษาอังกฤษที่อาจเต็มไปด้วยข้อผิดพลาดและขาดความสมบูรณ์แบบนั้นเป็นเรื่องที่ไม่สมควรทำ

2. เพราะการพูดผิดมันเป็นเรื่องน่าอาย
คนญี่ปุ่นจำนวนมากคิดว่าถ้าออกเสียงหรือเรียบเรียงโครงสร้างประโยคผิด คงจะถูกหัวเราะเยาะหรือถูกล้อเลียนแน่ๆ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่น่าอายมากๆ หรือหากกล่าวอีกแง่หนึ่งก็คือใส่ใจความรู้สึกของคู่สนทนามากจนเกินไปนั่นเอง ไม่ใช่แค่กับคนญี่ปุ่นด้วยกันเท่านั้น กับคนต่างชาติก็เช่นกัน สุดท้ายจึงขาดความกล้าที่จะสนทนาแม้กระทั่งประโยคพื้นฐาน และทำให้สูญเสียโอกาสในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของตนด้วย

3. เพราะความแตกต่างของไวยากรณ์
โดยพื้นฐานแล้ว ภาษาญี่ปุ่นจะเรียงโครงสร้างประโยคแบบ ประธาน กรรม กริยา แต่สำหรับภาษาอังกฤษจะเรียงโครงสร้างประโยคแบบ ประธาน กริยา กรรม ตัวอย่างเช่น ฉันกินข้าว ภาษาญี่ปุ่นจะพูดว่า 私は (ประธาน) ご飯を (กรรม) 食べる (กริยา) ส่วนภาษาอังกฤษจะพูดว่า I (ประธาน) eat (กริยา) rice (กรรม) ซึ่งแตกต่างกับไวยากรณ์ของภาษาที่ญี่ปุ่นที่พูดและได้ยินจนคุ้นชินมาตั้งแต่เด็กๆ จึงทำให้คนญี่ปุ่นหลายคนรู้สึกว่าการเรียนภาษาอังกฤษนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

4. เพราะอาจารย์สอนภาษาอังกฤษเป็นคนญี่ปุ่น จึงออกเสียงไม่ชัดเท่าเจ้าของภาษา
หลายๆ โรงเรียนในประเทศญี่ปุ่นก็ยินดีรับอาจารย์ชาวต่างชาติที่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนกับเจ้าของภาษา แต่ว่าโดยทั่วไปแล้ว อาจารย์ที่สอนวิชาภาษาอังกฤษตามโรงเรียนต่างๆ ก็มักจะเป็นอาจารย์ชาวญี่ปุ่นเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งอาจารย์เหล่านั้นก็เกิดและเติบโตที่ญี่ปุ่น ไม่ได้เกิดและเติบในประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลางในการสื่อสาร ดังนั้น การออกเสียงให้ได้สำเนียงเหมือนกับเจ้าของภาษาจึงเป็นเรื่องยากสำหรับอาจารย์เหล่านั้น และส่งผลให้เด็กนักเรียนขาดโอกาสที่จะได้สัมผัสกับสำเนียงต้นตำรับจากเจ้าของภาษา

5. เพราะภาษาอังกฤษมันไม่จำเป็นยังไงล่ะ
แม้ปัจจุบันจำนวนชาวต่างชาติในประเทศญี่ปุ่นจะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่คนญี่ปุ่นกลับแทบไม่มีโอกาสสนทนากับชาวต่างชาติเลย การเรียนการสอนในมหาวิทยาลัยของญี่ปุ่นเองก็ยังคงสอนด้วยภาษาญี่ปุ่นเป็นหลัก ตำราเรียนเฉพาะทางในสาขาวิชาต่างๆ ก็เขียนด้วยภาษาญี่ปุ่นเป็นส่วนใหญ่ ทำให้คนญี่ปุ่นแทบไม่มีโอกาสได้ใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันเลย

ในช่วงยุคสมัยเมจิ (ปีค.ศ. 1868-1912) ได้เริ่มมีการแปลหนังสือและตำราเรียนต่างๆ จากภาษาอังกฤษมาเป็นภาษาญี่ปุ่น โดยกลุ่มผู้แปลในสมัยนั้นต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งในการคิดประดิษฐ์คำศัพท์ภาษาญี่ปุ่นขึ้นมาเพื่อให้สอดคล้องกับความหมายในภาษาอังกฤษ จึงทำให้คนญี่ปุ่นในยุคปัจจุบันสามารถอ่านหนังสือหรือตำราเรียนจากประเทศฝั่งอเมริกาและยุโรปได้โดยแทบไม่ต้องพึ่งพาภาษาอังกฤษเลย นับว่าเป็นคุณูปการต่อคนญี่ปุ่นในยุคปัจจุบันอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้คนญี่ปุ่นสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสบายๆ โดยแทบไม่มีความจำเป็นต้องสนใจภาษาอังกฤษเลย ดังนั้น การที่จะมีคนญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งคิดว่าภาษาอังกฤษไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับพวกเขาคงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่อย่างไรก็ดี ความคิดเช่นนี้อาจส่งผลให้นักเรียนชาวญี่ปุ่นขาดความกระตือรือร้นในการเรียนภาษาอังกฤษ บางคนเรียนเพียงแค่ให้สอบผ่าน บางคนจำใจเรียนเพราะเป็นวิชาบังคับ ไม่ได้เรียนด้วยความสนใจใฝ่รู้ ซึ่งอาจส่งผลให้คนญี่ปุ่นยิ่งรู้สึกมากขึ้นไปอีกว่าการเรียนภาษาอังกฤษนั้นเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขา